Cukinię zna każdy, ale nie każdy umie ją przygotować smacznie. Nic dziwnego, cukinia sama w sobie, choć chrupka i soczysta, w smaku jest raczej niewyraźna:) Choć ja lubię ja chrupać nawet saute, często robię sobie taką zdrową przekąskę: słupki cukinii, marchewki i seler naciowy i pisząc dla Was to czy owo, pogryzam od niechcenia. Cukinia nie jest tak słodka jak marchewka, ale da się wyczuć słodycz, poza tym 100 gram to tylko 15 kalorii!!!, czyli można chrupać bez efektów ubocznych:)

Ostatnio stanęłam jednak w obliczu cukiniowego wyzwania, gdyż zostałam obdarowana kilkoma wielkimi cukiniami eko! Robiłam z niej różne pyszne prawie tydzień rzeczy: zupy kremy, wegańskie makarony raw z różnymi warzywnym surowymi sosami (opiszę, opiszę), ale najwięcej razy zjadłam cukinię w superprostym 4 składnikowym sosie, przy czym 1 składnik to secret agent, który robi całą robotę  – uż go zdradzam! Otóż pierwsze 3 składniki to oczywista oczywistość, gdy chcemy zakręcić w kierunku Azji, czyli: sos sojowy (używam tamari, czyli bezglutenowy wariant sosu sojowego, ale może być też zwykły), syrop klonowy (może być płynny miód lub syrop z agawy), olej roślinny (najlepiej sezamowy, ale  może być też inny), a sosowy Mr Bond to: masło orzechowe! Sosik mieszam i zalewam nim krótko podsmażoną na czosnku, ostrej papryczce i imbirze cukinię. Podaję z ryżem, ale może być też z makaronem ryżowym, sojowym lub gryczanym! TO JEST BOSKIE! Bardzo UMAMI. Pokochacie:)